Αρκετά με τα ψέματα και τις συκοφαντίες

Αγαπητοί φίλοι,
Οι περισσότεροι που με γνωρίζετε από το παρελθόν, ξέρετε πολύ καλά ότι η εργασιακή μου σχέση με τον Εκδοτικό οίκο των Αδελφών Κυριακίδη α.ε. είναι αρκετά παλιά και συνεχίζει να υφίσταται, παρά τη δικαστική διαμάχη μεταξύ των δύο μετοχικών πλευρών που ελέγχουν την εταιρεία.
Δυστυχώς, παρόλο που δεν μου αρέσει προσωπικά, ούτε να κοινοποιώ αλλά ούτε να γνωστοποιώ πράγματα και καταστάσεις, που στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά, δεν θα έπρεπε να επιβαρύνει κανέναν το πρόβλημα του άλλου, ωστόσο θα πρέπει να αποκατασταθεί η αλήθεια, που τόσο αβασάνιστα αποκρύπτεται εδώ και αρκετό καιρό και διαστρεβλώνεται κατά το δοκούν.
Ο πατέρας μου, Δημήτριος Ι. Κυριακίδης, εκδότης και μέτοχος της παραπάνω εταιρείας, δημιούργησε, πριν ακόμη συνεταιριστεί με τον αδελφό του, κυρίως λόγω της αγάπης του για τα γράμματα και τα βιβλία, έναν εκδοτικό οίκο με την επωνυμία «Εκδόσεις Ωμέγα». Βιβλία μ΄ αυτή την επωνυμία δεν κυκλοφορούν πλέον στο εμπόριο, έχουν κρατηθεί όμως για ιστορικούς λόγους από τον ίδιο και από τους δύο γιούς του, για να θυμόμαστε όλοι τις καλές εποχές, κατά τις οποίες ο «λόγος» είχε σημασία και η γραφή ήταν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Σε δύσκολους καιρούς, όπου το επιχειρείν ήταν σαν να ψάχνεις σε σκοτεινό τούνελ χωρίς φακό, προχώρησε μπροστά με πολύ προσωπική φροντίδα και ώρες ατελείωτες, δημιούργησε τις βάσεις για μια συνεργασία με τον αδελφό του, ο οποίος εκείνη την εποχή έψαχνε να βρει το δρόμο του.
Όντας ο μεγαλύτερος αδελφός (ο πατέρας μου) περιέθαλψε τον αδελφό του και του προσέφερε εργασία, δίνοντάς του το ήμισυ της εταιρείας, χωρίς να έχει οικονομικές απαιτήσεις από τον ίδιο, όπου έμελλε το έτος 1993 να μετατραπεί από Ο.Ε. σε Α.Ε. και να έχει εκδώσει έως το 2014 κατά πολύ πάνω από δύο χιλιάδες τίτλους, οι οποίοι έγιναν γνωστοί τόσο σε Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Όλοι μας ήμασταν πεπεισμένοι, πως υπήρχε κοινός στόχος και αυτός ήταν οι πατεράδες μας να εμπιστευτούν την επόμενη γενιά, εμάς δηλαδή, και να μας περάσουν τις γνώσεις, τις ευθύνες αλλά και τα εργαλεία εκείνα, που θα μας βοηθούσαν να κάνουμε το ίδιο ακριβώς προς τα παιδιά μας, αν αυτά, μεγαλώνοντας, θα είχαν τη διάθεση να ασχοληθούν με το ίδιο αντικείμενο.
Στην πορεία βέβαια άλλα περιμέναμε και άλλα ήρθαν τελικά.
Η απόφαση του Θείου μου να φύγει από την εταιρεία, να ιδρύσει νέα δική του εταιρεία (παρά το γεγονός ότι το καταστατικό έχει το όνομα της κόρης του) και να «προσφύγει στη δικαιοσύνη» με αίτημα τη λύση του συγκεκριμένου εκδοτικού οίκου, μόνο λυπηρό δεν είναι αλλά ούτε και δυσάρεστο για τον ίδιο, αφού θα μπορούσε άνετα να αποφευχθεί. Εκ των υστέρων βέβαια έγινε κατανοητό, ότι η παλαιά κοινή εταιρεία, που με κόπο και αγώνες όλων μας στήθηκε, δρούσε ανταγωνιστικά στον δικό του οίκο, οπότε έπρεπε να διακόψει τη λειτουργία του.
Όλα αυτά βέβαια έγιναν και νομίζω πως όσοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα, γνωστοί, φίλοι, συγγενείς, καθηγητές πανεπιστημίου, δικηγόροι κλπ, έχουν μια άποψη για το θέμα. Είναι όμως είναι λυπηρό, ένας άνθρωπος σε μια ηλικία μεγάλη να προσπαθεί με κάθε τρόπο, όχι απαραίτητα ηθικό, ίσως ούτε απαραίτητα νόμιμο, να αλλάξει τη ροή της ιστορίας, εκδίδοντας βιβλία σχετικά με αυτό το θέμα, διαφημίζοντας συνεχώς το πόσο άξιος είναι/ήταν, καταχωρώντας σε εφημερίδες διάφορες δημοσιεύσεις άλλοτε πληρωμένες και άλλοτε όχι. Ποιο όφελος αλήθεια καλύπτει και ποια η ανάγκη ενός ανθρώπου, όταν στρώνει το χαλί, για να ανέβει τα σκαλοπάτια σε έναν κόσμο καλύτερο, όπου όλοι θα διαβούμε αργά ή γρήγορα;
Πως μπορεί να έχουν ειπωθεί τόσα ψέματα και να δημιουργείται διαρκώς η «ανάγκη» να διοχετεύονται πληροφορίες, οι οποίες μπορεί να στοχεύουν ανθρώπους που μόνο κακό δεν έχουν πράξει, αλλά αντιθέτως να έχουν βοηθήσει και να εισπράττουν τέτοιο μίσος;
Μάλιστα, όταν η λύση της εταιρείας κοινοποιήθηκε το έτος 2016, ενώ ο μέτοχος της εταιρείας και τα τέκνα του ίδρυσαν την εταιρεία το 2013, σημαίνει πως υπήρχαν σκοπιμότητες τελικά.
Θέλω όμως να πω κάτι τελευταίο και αυτό είναι που ανεβάζει την εκτίμηση στα μάτια του κόσμου, που εμπιστεύτηκε το συγκεκριμένο όνομα, πως ο πατέρας μου, Δημήτριος Ι. Κυριακίδης, ουδέποτε γνωστοποίησε, κοινοποίησε ή απασχόλησε κανέναν για να καλύψει το υπερεγώ του ή να δημιουργήσει ψευδείς εντυπώσεις. Όσοι τον γνωρίζουν ξέρουν.
Η παρούσα έγγραφη ενημέρωση, που άργησε μεν, ήρθε όμως από εμένα ως απάντηση στις συνεχιζόμενες ψευδείς και συκοφαντικές ανακοινώσεις, που δεν θα μπορούσαν να με αφήσουν πλέον αδιάφορο.
Ζητώ συγνώμη για τη «φλύαρη» ενημέρωση αλλά θεωρώ την αποκατάσταση της αλήθειας ηθικό μου χρέος απέναντι σε έναν τίμιο άνθρωπο, άνθρωπο του μόχθου, που βάλλεται διαρκώς από ανέντιμες επιθέσεις και αναφορές.
Παρακάτω παραθέτω από το site της εταιρείας το link

https://www.facebook.com/kyriakidiseditions/about/

αλλά και σε εικόνα, σε περίπτωση που διαφοροποιήσουν το κείμενο, προκειμένου να συνεχίζει να υπάρχει αυτούσιο.

Αναστάσιος Δ. Κυριακίδης